Pule genowe owsa – przegl？d informacji na temat wykorzystania dzikich gatunków w ulepszaniu owsa uprawnego

Sa？etak Poszukiwanie cech agronomicznych i wykorzystanie nowych ？róde？ zmienno？ci w hodowli owsa jest bardzo wa？ne z punktu widzenia hodowli. Dzikie gatunki Avena s？ zgrupowane w trzy pule genowe w stosunku od ich p？odno？ci z uprawnym owsem heksaploidalnym. Pierwsza oraz trzecia pula genowa s？ rozleg？e i zró？nicowane, z kolei ro？liny nale？？ce do drugiej puli genowej s？ stosunkowo ma？e i s？abo reprezentowane ex situ w bankach genów. Poszczególne dzikie gatunki s？ cennym ？ród？em wielu warto？ciowych cech, takich jak: wysoka zawarto？？ bia？ka, oleju, ？-glukanu i zbilansowana zawarto？？ aminokwasów w ziarnie; krótka ？odyga; tolerancja na zimno i susz？. Ponadto s？ ？ród？em genów odporno？ci na choroby owsa, takie jak: m？czniak prawdziwy, rdza koronowa i ？d？b？owa, g？ownia lub wirus ？ó？tej kar？owato？ci j？czmienia (BYDV). Nale？y jednak pami？ta？, ？e przenoszenie genów z gatunków dzikich do uprawnych jest d？ugim i ？mudnym procesem. Tego typu metody s？ stosowane w gatunku Avena z ró？nymi efektami końcowymi. Celem tego artyku？u jest zebranie informacji na temat prób przenoszenia ró？nych genów z dzikich gatunków owsa na formy uprawne